Enter a formula that contains a built-in function. Select an empty cell. Type an equal sign = and then type a function. For example, =SUM for getting the total sales. Type an opening parenthesis (. Select the range of cells, and then type a closing parenthesis). Press Enter to get the result.
Tutorial ContentWprowadzanie formułEdytowanie formułPrzykład 1:Typy błędów w formułach#DZIEL/0!#ARG!#NAZWA?#N/D#ZERO!#LICZBA!#ADR!#####Odwołanie cykliczne Wprowadzanie formuł W Excelu każda formuła rozpoczyna się od znaku (=). Jest to informacja dla programu, że rozpoczęto jej wprowadzanie. Excel pozwala wstawić formułę do komórki na dwa sposoby: ręcznie i poprzez odwołania do innych komórek. WSKAZÓWKA Oprócz znaku (=) Microsoft wprowadził dodatkowo możliwość rozpoczynania wpisywania formuły znakiem (+). Jest to ułatwienie dla osób, które korzystały wcześniej z arkusza kalkulacyjnego Lotus. Spójrz na poniższy przykład. Znajdują się na nim dwie komórki: B2 = 2 i B3 = 4. W komórkę D2 wstaw formułę, która zsumuje te dwie liczby. Aby wpisać tę formułę ręcznie, wpisz =B2+B3, a następnie naciśnij Enter. Oznacza to: dodaj wartości znajdujące się pod komórką B2 i B3. W komórce D3 stwórz formułę, która odejmie wartość z komórki B2 od wartości z komórki B3. Tym razem jednak użyj metody przez wskazywanie. Kliknij w komórkę D3, a następnie wpisz znak (=), Kliknij w komórkę B3, a następnie (-), Kliknij w komórkę B2, a następnie naciśnij Enter. Podczas pracy z Excelem, zamiast wpisywać wartość bezpośrednio, używaj w formule odwołań do komórek. Sprawi to, że łatwiej będziesz mógł edytować te wartości i będą one automatycznie aktualizowane. Edytowanie formuł Do komórki do której wcześniej wstawiłeś dane, zawsze możesz powrócić i dokonać edycji jej zawartości. Przykład 1: Poniżej znajdziesz 3 sposoby edycji formuły. Wykonaj podwójne kliknięcie na komórce. Spowoduje to, że w miejscu w którym kliknąłeś, wewnątrz komórki pojawi się kursor, dzięki któremu możesz edytować jej zawartość, Naciśnij F2 – spowoduje to umieszczenie kursora na końcu zawartości komórki, Wybierz komórkę którą chcesz edytować, a następnie kliknij pasek formuły. To pozwoli Ci na edytowanie zawartości komórki bezpośrednio z paska formuły. Kiedy skończysz edytować tekst i będziesz chciał potwierdzić zmiany to naciśnij Enter. Jeśli będziesz chciał opuścić edycje bez zapisywania zmian to naciśnij ESC. WSKAZÓWKA Jeśli któraś z Twoich formuł nie jest zapisana poprawnie i nie chcesz jej aktualnie zmieniać. Chcesz ją natomiast pozostawić w komórce. Dobrym sposobem jest usunięcie znaku (=) na początku formuły. Spowoduje to zapisanie tej formuły jako tekstu. Dzięki temu w późniejszym czasie możesz ją edytować. Typy błędów w formułach Jeżeli podczas wprowadzania formuły do komórki popełnisz błąd polegający na wpisaniu błędnej liczby argumentów lub na przykład nie domkniesz nawiasów to Excel poinformuje Cię o tym błyskawicznie. Będzie tak uparty, że nie pozwoli Ci nawet zaakceptować formuły, lecz zmusi Cię do tego abyś ją poprawił. Excel może Cię poinformować o błędzie nie tylko wtedy, kiedy składnia zapytania nie jest poprawna, ale również wtedy, kiedy zapytanie przyjmie niepoprawne dane. Spójrz na poniższą listę. Zostały tu przedstawione wszystkie możliwe błędy na jakie możesz natrafić w Excelu. #DZIEL/0! Błąd dzielenia przez 0. Pojawi się on również wtedy, gdy w miejscu zera znajdzie się pusta komórka. Excel potraktuje pustą komórkę tak jak by była zerem. #ARG! Ten błąd informuje Cię o tym, że jeden z argumentów formuły jest niepoprawnego typu. Weźmy za przykład formułę gdzie występuje dodawanie. Zawartość każdego argumentu powinna być liczbą. Jeżeli choć w jednej z nich występować będą inne dane, na przykład tekst, to Excel zwróci dany typ błędu. #NAZWA? Błąd nazwy może wystąpić jeżeli zrobiłeś literówkę w nazwie funkcji albo zapomniałeś przy pracy z tekstem wziąć go w cudzysłów. W poniższym przykładzie zamiast użyć funkcji SUMA, wpisałem SUM, co spowodowało błąd nazwy. #N/D Ten błąd występuje wówczas, gdy wartość jest niedostępna dla funkcji lub formuły. #ZERO! Jednym z przypadków, w którym ten typ błędu może wystąpić jest na przykład sytuacja, kiedy dodajemy wartości komórek i zamiast plusa wstawimy spację. Przykład =A1+B1 C1. #LICZBA! Błąd pojawia się zazwyczaj wtedy, kiedy wartość w komórce jest zbyt mała lub zbyt duża i przekroczy zakres liczb w jakim Excel operuje. W poniższym przykładzie liczba 1234 została podniesiona do potęgi 100, co znacznie przekracza maksymalną wielkość liczby, którą Excel zdoła obsłużyć. #ADR! Odwołanie do komórki jest niepoprawne. Miejscem, w którym ten błąd może się pojawić jest sytuacja, kiedy formuła wskazuje na komórkę nieistniejącego arkusza. Załóżmy, że masz w skoroszycie 3 arkusze: Arkusz1, Arkusz2 i Arkusz3. W tej sytuacji zapis =Arkusz5!B2 spowoduje wyświetlenie się tego błędu. ##### Nie jest to błąd. Excel wypełnia komórkę „hashami” aby poinformować Cię o tym, że komórka jest zbyt wąska i wynik się w niej nie mieści. Wystarczy że poszerzysz kolumnę i wynik zostanie wyświetlony prawidłowo. Odwołanie cykliczne informacja o tym że formuła odwołuje się do samej siebie lub do wartości od niej zależnej. Przykład: komórka A1 zawiera formułę =3+A1. Jeśli wpiszesz taką formułę do komórki, to Excel wywoła okno z informacją, że formuła którą wpisałeś zawiera odwołanie cykliczne i może zwracać niepoprawne wartości. Post Views: 1 987
Program Excel może wyświetlać komunikat o tym błędzie, jeśli formuła odwołuje się do komórek zawierających dane różnego typu. Jeśli sprawdzanie błędów w formułach jest włączone, wyświetlana jest etykietka ekranowa z komunikatem „Nieprawidłowy typ danych wartości użytej w formule”. Aby rozwiązać ten problem zwykle
Określić poziom znajomości Excela nie jest łatwo, a ten temat często poruszają osoby mnie obserwujące czy uczestnicy moich kursów. Co trzeba zrobić i czego trzeba się nauczyć, żeby zaznajomić się z Excelem od A do Z?OD CZEGO ZALEŻY POZIOM ZNAJOMOŚCI EXCELA?Zanim przejdziemy przez kolejne poziomy znajomości Excela i omówimy umiejętności, które warto nabyć, trzeba się zastanowić jak je rozgraniczyć. Nie lubię używać słów typu „poziom średniozaawansowany” czy „poziom ekspert”, ale lepiej przemawiają one do wyobraźni. Kursanci wymagają jednak ode mnie zamykania Excela w ramy to trudne z prostego powodu: jeżeli ktoś dużo pracuje np. na wykresach, tworzy masy prezentacji, to w wykresach będzie się dobrze odnajdywał. Z drugiej strony jeżeli ktoś pracuje w analizie danych, a nie robi prezentacji, to okaże się, że będzie umiał się lepiej posługiwać np. tabelami przestawnymi czy Power wyżej wymienione dwie osoby, jak ocenić ich poziom zaawansowania? Wypadałoby sprowadzić je do jakichś prawideł. Trzeba by zrobić jakiś test i na tej podstawie ocenić ich poziom. Jedna będzie miała wysoki poziom umiejętności związanych z analizą, a druga umiejętności związane z graficzną prezentacją. Z drugiej strony osoba od analiz może być słaba w wykresach, a ta od graficznej prezentacji danych – w to wypośrodkować? To właśnie ta trudność ustaleniu poziomu Excela, w opisaniu go jednym słowem. Opis poziomu jakiejkolwiek kompetencji jest trudny. To powód, przez który raczej unikam stwierdzania poziomów podstawowy, średniozaawansowany, ekspert. W odpowiedzi na potrzeby moich kursantów, czy osób śledzących moją działalność siłą rzeczy tych słów używam. Przyjrzyjmy się, na jakie etapy dzielę poziom znajomości I – FUNDAMENTY EXCELACzym są fundamenty Excela? Co warto wiedzieć, aby uznać swój poziom Excela za średni?Będzie ci potrzebna:podstawowa znajomość obsługi okna Excela, czyli odnalezienie się w minimalnym stopniu na wstążce Excela. Wstążka znajduje się nad obszarem pracy, czyli nad komórkami,umiejętność dodawania, przesuwania czy usuwania arkuszy, kolumn i wierszy,znajomość rodzajów danych i różnic między nimi. Excel inaczej traktuje dane w formie wartości logicznych, daty, liczby a inaczej wartości tekstowe,filtrowanie i sortowanie danych. Mam tutaj na myśli i filtrowanie jednopoziomowe, w którym pracujesz na jednej kolumnie, i filtrowanie wielopoziomowe. Warto też znać rodzaje filtrów: liczbowe, tekstowe i datowe. Przyda się również sortowanie, czyli układanie danych w odpowiedniej kolejności,poruszanie się po dużych zakresach danych. Ciężko używać myszy, kiedy mamy do dyspozycji 30 000 wierszy. Kółkiem (scrollem) moglibyśmy się zajeździć na śmierć 😉 W takiej sytuacji warto nawigować po arkuszu za pomocą skrótów klawiszowych,blokowanie komórek (kojarzysz dolary w adresach?), bez tej opcji ciężko przejść do pracy na formułach,zrozumienie formatowania w Excelu,formatowanie warunkowe, które pozwala przyciągnąć uwagę użytkownika do konkretnego miejsca. To narzędzie podświetla komórki, dodaje ikony, które wyróżniają odpowiednie dane, nie zmieniając ich wartości, dzięki czemu łatwiej analizuje nam się raporty,zrozumienie działania daty w Excelu. Wbrew pozorom daty nie są wcale takie trudne. Są traktowane jako liczba dni, która upłynęła od pierwszego stycznia 1900 roku,znajomość formuł datowych. Samo zrozumienie działania dat to jeszcze nie wszystko. Możemy wykonywać na ich operacje, odpowiednio wyciągać dane takie, jak liczba dni roboczych pomiędzy konkretnymi datami, w połączeniu z formułami logicznymi, aby określić, co się stało zadanym przedziale czasu,warto znać podstawy wykresów, żeby móc je wstawić na prezentację. Dobrym pomysłem jest zgłębienie metodyki budowania dobrych wykresów,podstawy tabel przestawnych, to wstęp do nieco bardziej zaawansowanej analizy,podstawowe skróty – w rozumieniu programu Excel usuwanie zer za pomocą formatowania to nie jest usuwanie, a ukrywanie 😉 Warto nauczyć się prawidłowego zaokrąglenia. Sprawdza się, kiedy przeliczamy waluty albo faktury VAT netto – brutto,wyszukań – szczególnie warto wspomnieć o formule czyli „królowej-korpo formuł”. To bardzo popularne rozwiązanie, choć ma swoje wady. Jest jeszcze jej siostra – o której również warto pamiętać,logiczne, np. formuła JEŻELI. Na poziomie podstawowym trzeba chociaż zrozumieć, jak ta funkcja działa. Funkcja JEŻELI sprawdzi, czy nasi handlowcy osiągnęli wyniki sprzedażowe. Jeżeli osiągnęli wynik, to dostają np. premię. Przykłady użycia funkcji JEŻELI można mnożyć. To pierwsza bardziej algorytmowa funkcja, która pozwala przekuć nasze myślenie na Excela i pozwolić mu decydować za które wspomniałem, znajdują się w kursie Excel w CV (klik). Są tam fundamenty Excela do poziomu średniego. Te możliwości musi znać koniecznie każdy, kto wybiera się do pracy w korporacji lub prowadzi swój biznes i planuje korzystać z II – TABELE PRZESTAWNEEtap drugi to wejście w głębszą analizę, głównie za pomocą tabeli przestawna to sprytne narzędzie, zbudowane na zestawie danych. Źródłem mogą być olbrzymie tabele, zawierające nawet ponad 500 tysięcy wierszy. Silnik tabeli przestawnej świetnie sobie radzi z tak dużymi zestawami danych i znacznie ułatwia nam ich analizę. Dzięki intuicyjności tego narzędzia możesz szybko i przyjemnie budować efektowne się pracy w tabelach przestawnych, musisz pamiętać o danych źródłowych:jak powinien wyglądać układ danych,jak w tabeli przestawnej zachowują się konkretne rodzaje danych – liczbowe logiczne, datowe i tekstowe,czy źródłem będzie zwykła tabela, czy tabela rozumieniu Excela i jaki to ma wpływ na odświeżanie również poznać funkcje takie, jak:pola i elementy obliczeniowe. To narzędzia wbudowane w tabelę przestawną, pozwalające dodawać do niej kolejne kolumny, w których będą wykonywane obliczenia,dane możemy prezentować na wiele sposobów: zliczać np. nasze zamówienia, pokazać wyniki sprzedaży poszczególnych kategorii jako procentowy udział w całości,modele danych, które umożliwiają łączenie ze sobą tabeli z różnych plików. Gdy nie wszystkie dane możemy mieć w jednym pliku, budujemy relacje pomiędzy tabelami i tworzymy podsumowanie,dashboard, czyli łączenie ze sobą kilku tabel przestawnych za pomocą fragmentatorów. Fragmentatory to sprytne, ładnie wyglądające guziki pozwalające filtrować dane we wszystkich tabelach przestawnych połączonych w raporcie przestawne to ogromne i bardzo złożone narzędzie i niestety jest często bagatelizowane. Gorąco zachęcam do zgłębienia tego tematu. Możesz to zrobić od A do Z dzięki kursowi tabele przestawne od zera do Mastera (klik).ETAP II – POWER QUERYKolejny etap głębszej analizy to Power Query – narzędzie, które zostało wprowadzone do Excela od wersji 2010 (w wersji 2010 i 2013 dodatek Power Query trzeba doinstalować, a w 2016 i wyżej ten dodatek jest już wbudowany w programie Excel). W dużym skrócie Power Query pozwala na pobieranie danych z różnych źródeł np. z API, ze stron www, z innych plików, z tzw. „hurtowni danych” czyli bezpośrednio z miejsca, w którym te dane są przechowywane. Power Query umożliwa również przekształcanie plusem Power Query jest jego szybkość działania. Umożliwia pracę na bardzo dużych zestawach danych, przekraczających możliwości Excela (arkusz Excela może pomieścić 1 048 576 wierszy). W Power Query możesz pracować nawet na kilku milionach wierszy. Pamiętaj jednak, aby przed eksportem danych do Excela, ograniczyć ich liczbę tak, aby zmieściły się w arkuszu. O Power Query kursu jeszcze nie ma, ale już nad nim pracuję 😉ZAAWANSOWANE FUNDAMENTYPrzechodzimy do następnego poziomu, który nazywam „zaawansowane fundamenty”. To przestrzeń pomiędzy poziomem średnim a zaawansowanym. Tu znajduje się to, co jest pomiędzy fundamentami od poziomu średniego aż do końca:pozostałe opcje na wstążce, których nie omówiliśmy w części fundamentów Excela do poziomu średniego i dodatkowo poszerzenie tych, o których wcześniej wspomnieliśmy,obsługa każdej możliwości Excela, której brakuje – np. obsługa Solvera, nauczenie się drukowania, tworzenia znaków wodnych, nagłówków, zakładanie i zdejmowanie haseł, zaawansowane formatowanie warunkowe, czyli formatowanie stosujące kolory na podstawie formuł, filtrowanie zaawansowane,menedżer nazw i możliwość tworzenia tzw. dynamicznych zakresów,praca na wielu arkuszach,triki optymalizacji i dobre praktyki, które należy stosować, żeby Excel się nie zacinał, formuły przeliczały się szybciej, itp.,pozostałe skróty klawiszowe,zagnieżdżenie używane grupy formuł:finansowe, za pomocą których możesz np. obliczyć zyski z lokaty, zwrot z inwestycji, czy procentowe koszty twojego kredytu przy odpowiednich założeniach,logiczne, np. funkcje JEŻELI, LUB, ORAZ, WARUNKI, NIE, czy Przydają się do tworzenia bardziej zaawansowanych algorytmów. Zagnieżdżając jedną funkcję w drugiej, można tworzyć bardzo złożone formuły,wyszukiwania i odwoływania, takie jak INDEKS, i nowe funkcje wyszukiwania dodane do najnowszego Excela w wersji 365, czyli czy również funkcje WIERSZ, KOLUMNA, UNIKATOWE, PRZESUNIĘCIE czy SORTUJ,matematyczne, i czyli takie, które na podstawie warunków pozwalają operować na liczbach. Są zbliżone w działaniu do tabel przestawnych, ale nadal potrzebne. Nie wszystko można zrobić tabelą przestawną,statystyczne, pozwalają np. wybrać wartość najwyższą, najwyższą z kolei, najmniejszą i najmniejsza z kolei – MAX, MIN, a także funkcje, które pozwalają zliczyć wystąpienia konkretnych wyników na podstawie kryterium, czyli i np. Te funkcje pozwalają w łatwiejszy sposób wyciągać dane z interesującej nas bazy. Są często niedoceniane i mało osób wie, jak działają,informacyjne, są bardzo dobrym dodatkiem do logicznych. Pozwalają stwierdzić, czy w komórce znajduje się np. błąd, liczba, liczba parzysta itd. To funkcje pomocne w budowaniu algorytmów. Na podstawie funkcji informacyjnej, funkcja logiczna może wykonywać różne działania. Należą do nich też funkcje ARKUSZ czy KOMÓRKA, które ułatwiają pobranie danych z była część zaawansowanych fundamentów. Jeżeli chcesz poznać możliwości Excela w stopniu zaawansowanym, sprawdź stronę CZĘŚĆ – MAKRA I VBAOstatni poziom obsługi programu Excel to makra i VBA. Makra automatyzują wcześniej stworzone działania. Jeżeli zbudowaliśmy jakiś raport i odświeżamy go ręcznie – kopiujemy dane z różnych plików, wklejamy, przenosimy, a potem wysyłamy ten raport do konkretnych osób, za pomocą makra możemy te czynności czyli Visual Basic for Applications to język, za pomocą którego możesz komunikować się z edytorem makr, a same makra to napisane przez nas skrypty. Makra i VBA są trochę jak polewa do lodów – jeżeli lody już mamy i je nią polejemy, to są jeszcze lepsze 😉W dużym skrócie makrami automatyzujemy wszystkie wspomniane wcześniej funkcje. Mógłbym porównać wiedzę związaną z makrami i VBA do wszystkiego, czego uczymy się wcześniej razem. To jest praktycznie osobny świat i dobrze go znać, bo przyspiesza tempo temacie makr i VBA również stworzyłem przewodnik od A do Z, który nazywa się (jakżeby inaczej 😉) Makra i VBA (klik).PODSUMOWANIEMam nadzieję, że po przeczytaniu tego poradnika już wiesz, co trzeba umieć, żeby uznać się za mistrza Excela. Teraz widzisz, że Excel to nie tylko suma, jak mawiają niektórzy studenci. Ciężko jednoznacznie stwierdzić, jaki poziom znajomości Excela się ma, za to pewne jest, że umiejętność obsługi programu Excel jest naprawdę cenna na rynku Temat ten poruszałem również w podcaście 41 (klik). Zachęcam Cię do jego wysłuchania, jeśli jesteś ciekawy, jak w praktyce używałem wielu z wymienionych wyżej funkcji Excel Od podstaw do zaawansowaniaMichał KowalczykJestem MVP Microsoftu. Jak mówią o mnie kursanci: jestem jedynym trenerem, który płynnie tłumaczy z Excelowego na nasze. Pomagam ludziom odmieniać ich kariery, ucząc jak skutecznie korzystać z programu Excel i narzędzi, potrzebnych w pracy biurowej. Uświadamiam przedsiębiorców o wadze liczb w biznesie, aby mogli zwiększać rentowność firm. Na Facebooku uczy się ze mną ponad 40 000 osób, na TikToku 100 000 osób. Zapisz się, aby nauczyć się Excela!Ostatnio na blogu
Wprowadzenie. Jedną z najpotężniejszych funkcji programu Excel jest możliwość obliczania informacji liczbowych za pomocą formuł. Podobnie jak kalkulator, Excel może dodawać, odejmować, mnożyć i dzielić. W tej lekcji pokażemy, jak używać odwołań do komórek do tworzenia prostych formuł. Opcjonalnie: Pobierz nasz skoroszyt
W tym odcinku tłumaczę jaką funkcję pełni symbol małpy spotykany w formułach w Excelu. Małpa w formułach to operator przecięcia niejawnego (implicit intersection). Jego zadanie to „mówić” formule aby z zaznaczonego zakresu została wybrana komórka z tego samego wiersza w którym jest wpisywana formuła i/lub z tej samej kolumny w której jest wpisywana formuła. Małpy wpisywane są w formułach zazwyczaj automatycznie. Najczęściej przy pisaniu formuły wewnątrz tabeli. Można jednak małpę dopisać ręcznie wymuszając przecięcie niejawne. Użyta/e funkcja/e: Użyte mechanizmy: Przecięcie niejawne, Operator przecięcia niejawnego, Tablice dynamiczne, Rozlewanie formuł, Formuły tablicowe, Odwołanie strukturalne Pobierz plik do filmu: Nazwa pliku: excel-882 – Co oznaczają małpy @ w
Cześć, Jak sprawdzić czy w danym ciągu liter i cyfr na danej pozycji występuje cyfra 1 (i traktuje to jako błąd) np. w tekście „#7e0122291c ###*2a6 hfg1as0bu0c*=” gdzie stałym elementem jest zawsze część „#7e0122291c ###*” natomiast to co po „2” czyli „a6 hfg1as0bu0c*=” może mieć inne wartości, chciałabym sprawdzić czy cały ten ciąg znaków nie zawiera
Wybierz zakres danych, z którego chcesz usunąć wiodący apostrof i naciśnij Ctrl + C skopiować je. 2. Następnie kliknij jedną komórkę, w której chcesz umieścić wynik, i kliknij prawym przyciskiem myszy, a następnie wybierz Wartość 123 z Opcje wklejania zobacz zrzut ekranu: 3. Jak widać, wiodący apostrof został usunięty z liczb.
Funkcja JEŻELI Excel: praktyczne zastosowanie. Tych jest całe mnóstwo. Właśnie dlatego funkcja JEŻELI jest tak popularna. Dzięki niej możesz bowiem „sterować wydarzeniami” czy też wpływać na to co zobaczą odbiorcy Twoich plików, na przykład w zależności od tego co wpiszą w określone komórki.
Drukowanie komentarzy i notatek w programie Excel. Co należy zrobić, jeśli w menu kontekstowym Excel brakuje pozycji Nowy komentarz i Nowa notatka. Ważne: Pamiętaj, że inne osoby będą mogły edytować Twoje komentarze. Komentarze w dokumencie Office są przechowywane w pliku, więc każda osoba mająca dostęp do edytowania pliku może
Kopiowanie. Najbardziej znanym sposobem na uzupełnianie ciągów danych (np: w tabelach) jest kopiuj -> wklej, czyli Ctrl + C, a następnie Ctrl + V. Po prostu kopiujesz raz wpisaną formułę lub wartość, a następnie ją przeklejasz. W zależności od tego jak przeklejasz możesz skopiować formułę tylko raz, albo nawet tysiące razy.
Podczas wykonywania obliczeń w programie Calc przestrzegana jest kolejność działań. Mnożenie i dzielenie jest wykonywane przed dodawaniem i odejmowaniem, niezależnie od miejsca występowania operatorów w formule. Na przykład jako wynik formuły =2+5+5*2 program Calc zwraca wartość 17. Wprowadzenie formuły =(2+5+5)*2 daje wartość 24.
0aAVPw. 0mmxvnar01.pages.dev/810mmxvnar01.pages.dev/560mmxvnar01.pages.dev/410mmxvnar01.pages.dev/790mmxvnar01.pages.dev/220mmxvnar01.pages.dev/420mmxvnar01.pages.dev/20mmxvnar01.pages.dev/21
co oznacza w formule excel
